У Наваполацку абвясцілі пра тое, што пры мясцовым гарсавеце будзе працаваць моладзевае аб’яднанне. На апошняй сесіі гарсавета было агучана, што стварэнне новага аб’яднання ўжо ідзе: на сённяшні дзень сабрана каля 30-ці заявак на ўдзел ад прадстаўнікоў БРСМ, работнікаў прадпрыемстваў і ўстановаў гораду. Трапіць у лік моладзевага органа будзе няпроста: удзельнікаў будзе ўсяго 30, і кожная кандыдатура будзе ўзгадняцца з Наваполацкім гарсаветам.

Пра гэта паведаміў у Фэйсбуку краязнаўца Канстанцін Шыталь. Затрыманне адбылося 5-га кастрычніка, і Вадзім Хлус дагэтуль не выйшаў на волю. Паводле мясцовых жыхароў, учора міліцыя прыходзіла адразу да некалькіх тамтэйшых актывістаў, але вядома толькі пра аднаго затрыманага. Перад тым, як забраць Вадзіма Хлуса, дома ў яго правялі ператрус. У чым яго вінавацяць, пакуль не вядома.

Жыхарка Наваполацка Настасся Савуляк патэлефанавала на «гарачую лінію» у міліцыю і выказалася на адрас Аляксандра Лукашэнкі – як палічылі эксперты, «у ненарматыўнай форме». Інцыдэнт здарыўся 26-га красавіка – праз колькі дзён, як жанчына адсвяткавала сваё 37-годдзе. Суд адбыўся толькі цяпер, Настассю Савуляк прызналі вінаватай паводле ч.1 артыкула 368 Крымінальнага Кодэксу.

Палітык-радыкал Сяргей Каваленка 4 кастрычніка каля амбасады Літвы ў Варшаве правёў масавае мерапрыемства, дазволенае польскімі ўладамі. Падчас акцыі ён зачытаў тэкст петыцыі, у якой была дадзена характарыстыка бягучай палітыкі ўрада Літвы ў адносінах да некаторых прадстаўнікоў эмігранцкіх колаў. У выніковай частцы сваёй заявы, ад імя ЛітоўскаБелаРускага Народа, Каваленка высунуў 12 жорсткіх патрабаванняў літоўскім уладам. Тэкст петыцыі прыводзіцца ніжэй.

За восем месяцаў ахвярамі алкаголю і яго сурагатаў сталі каля двухсот жыхароў вобласці. Большую іх частку склалі людзі працаздольнага ўзросту, пераважна мужчыны, трэць з агульнай колькасці - пенсіянеры, якіх памерла з-за атручэння алкаголем у 1,5 раза больш, чым год таму. Пра смяротныя вынікі з прычыны перадазіроўкі наркотыкамі сярод жыхароў Віцебскай вобласці не паведамляецца. Парадокс заключаецца ў тым, што дзяржава затрачвае каласальныя рэсурсы на барацьбу з распаўсюджваннем і ўжываннем наркотыкаў, якія наносяць грамадству значна менш шкоды, чым продаж і ўжыванне алкаголю. 

Пра гэта стала вядома з «пакаяннага відэа» апублікаванага ГУБАЗіКам, дзе спартовец кажа, што « удзельнічаў у пратэстах», «дзяліўся інфармацыяй з тэлеграм-каналаў» і «пакрыўдзіў сілавікоў». А сілавікі дзякуюць «неабыякавым падпісантам» за тое, што яны «злілі» ім старыя відэа хлопца, на якіх ён удзельнічае ў пратэстах у 2020 годзе. Мяркуючы па паведамленні сілавікоў, супраць Белавусава заведзеная крымінальная справа па арт. 342 КК РБ (Арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак».

Адзін за адным, з перыядычнасцю два разы на месяц на сайце дзяржаўнай газеты «Витебские вести» з’яўляюцца артыкулы пра тых, хто «в деструктивных телеграмм-каналах оставлял оскорбительные комментарии в адрес представителей органов власти, в чем теперь горько раскаивается». Імёны і прозвішчы «раскаяўшыхся» чамусьці не паведамляюцца, а з асабістых дадзеных журналіст Яўген Карпас  - адзіны аўтар падобных артыкулаў - называе толькі ўзрост асуджаных.

Чорная кніга Беларусі — ініцыятыва па апублічванні даных тых, хто датычны да рэпрэсій. За перадачу звестак ёй затрымалі нямала людзей. Выявілася, дзевяць месяцаў там працаваў губазікавец — у нейкі час яму нават даверылі кіраваць ініцыятывай. Трывожныя званочкі былі амаль адразу, як з'явіўся гэты Артур Гайко, аднак на іх заплюшчвалі вочы. Гісторыю агента расказаў Белсат.

Камітэт 17 траўня разгледзеў зварот №2766/2016 праваабаронцы з Полацку Юрыя Бельскага. У сваім рашэнні Камітэт пацвердзіў пазіцыю актывіста аб тым, што беларускія ўлады парушылі яго свабоду публічна выказваць свае меркаванні і права праводзіць масавае мерапрыемства. Нажаль, Юры не дачакаўся гэтай падзеі, бо памёр 19 чэрвеня 2021 года.

Пакуль ідэалагічныя святкаванні праводзяцца толькі для працаўнікоў сельскай гаспадаркі, прычым на Віцебшчыне – у самым розным маштабе. Сёлета прайшлі абласныя «Дажынкі» у Глыбокім, раённыя – у шэрагу райцэнтраў, і нават рэгіянальныя – у асобных аграгарадках і вёсках. Традыцыйна на падобных святах рапартуюць пра дасягненні працаўнікоў сяла, нават калі гэтыя дасягненні ўяўныя. І ўдаюць весялосць на фоне абсалютна невясёлых тэндэнцый падвышэння коштаў на прадукты харчавання і вырабы прамысловасці.