Гарадскія чыноўнікі правялі шэраг мерапрыемстваў у рамках падзей 210-гадовай даўніны, калі 6-8 кастрычніка 1812 года рускія войскі пад камандаваннем генерал-лейтэнанта Вітгенштэйна атакавалі і нанеслі паражэнне французскім "акупантам". Цяпер, напэўна, улады горада думаюць аб тым, як адсвяткаваць іншую гістарычную падзею - 460-годдзе "вызвалення" горада ад палякаў войскамі рускага цара Івана IV Васільевіча (Грознага), якое адбылося 18 лютага 1563 года.

«Хрысціянская візія» паведамляе, што 10 кастрычніка ў Кракаве адбылася першая беларуская імша, якую адслужыў ксёндз Андрэй Вашчук. У Віцебску ён быў пробашчам парафіі Святога Духа, але быў вымушаны з’ехаць з Радзімы праз палітычны пераслед: Андрэя Вашчука тройчы асудзілі па адміністрацыйных артыкулах і пагражалі крымінальным пераследам. Апошні суд па адміністрацыйным артыкуле прайшоў тады, калі ксёндз Андрэй ужо знаходзіўся за мяжой.

Такая праграма анансаваная для абласнога злёту прадстаўнікоў «Школ міру», які пройдзе ў райцэнтры Гарадок з удзелам дзевяці каманд. Удзельнікаў прыме сярэдняя школа №1 імя Баграмяна – адна са «школ міру» у Віцебскай вобласці, а таксама вайсковая частка 94017 у вёсцы Прудок. Там мае адбыцца «вайскова-патрыятычная гульня «Гарадоцкі рубеж-2022», падчас якой «міратворцы» возьмуць удзел у спаборніцтвах па кіданні гранаты, праходзіць «умоўна заражаную зону», збіраць аўтамат Калашнікава, размініраваць мясцовасць і транспартаваць «параненага»…

11 кастрычніка праваабарончая супольнасць зрабіла заяву аб прызнанні палітзняволенымі 11-ці чалавек, у тым ліку палітвязнямі абвешчаны віцяблянін Аляксандр Патаваў і жыхарка Наваполацку Настасся Савуляк. Іх звінавацілі ў абразе Аляксандра Лукашэнкі, і праваабаронцы лічаць пераслед і пазбаўленне волі гэтых асобаў палітычна матываваным, звязаным з мірнай рэалізацыяй выказвання меркавання.

30 красавіка мінулага году ён быў асуджаны да 8 год зняволення ва ўмовах узмоцненага рэжыму па арт. 342 Крымінальнага кодэксу (Арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, што груба парушаюць грамадскі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх) і ч. 4 арт. 209 Крымінальнага кодэксу (Махлярства, здзейсненае арганізаванай групай альбо ў асабліва буйным памеры). 25 кастрычніка яго зноўку будуць судзіць – цяпер за абразу Аляксандра Лукашэнкі.

У Наваполацку 11 кастрычніка адбыўся ўжо трэці суд над Ганнай Тукавай. Цяпер міліцыя паставіла ёй у віну «пікетаванне» ў інстаграме выявамі украінскага сцяга. Справу па двух пратаколах па адміністратыўнаму артыкулу 24.23 (Парушэнне парадку арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў) разгледзела суддзя Зінаіда Балаболава.  Пасля разгляду матэрыялаў справы, суддзя прызначыла Ганне штраф у памеры 3200 рублёў.

У парушэнне дзейнага заканадаўства ўлады Віцебскай вобласці прыцягнулі значную колькасць маладых людзей да выканання сельскагаспадарчых работ. Больш за 2,2 тыс. студэнтаў і навучэнцаў прымусова ўдзельнічаюць у зборы агародніны і садавіны, уздыме лёну і іншых складаных і цяжкіх работах. Вяртанню да практыкаў прыцягнення маладзі да працы ў вёсцы энергічна спрыяе Віцебскі абласны камітэт БРСМ. 

У віцебскім садку-яслях №58 праводзілі «патрыятычнае мерапрыемства». Прынамсі, так вызначае фармат імпрэзы гарадская газета «Віцьбічы». Аўтар Ганна Ляонькіна падкрэслівае: «дети пришли красивые и нарядные», «рассказывалі стихотворения на белорусском языке, пели и вместе с воспитателями, используя главный реквизит – синие полотна, исполнили танец «Васильковое небо». Таксама для сярэдняй і старэйшай груп правялі віртуальную экскурсію па Віцебску і сустрэчу з памочніцай пракурора гораду Вольгай Шведавай.

Арцём Касач – жыхар Віцебску, асуджаны на 1,5 года «хіміі» за абразлівы каментар «ВКонтакте» пад пастом пра чыноўніка Сяргея Сташэўскага, які прымушаў сябраў выбарчай камісіі падрабляць пратаколы. Яго прызналі вінаватым паводле па арт. 369 Крымінальнага Кодэксу (абраза прадстаўніка ўлады)Тэрмін зняволення ён адбыў поўнасцю. Прычым спачатку яму прысудзілі паўтара года «хатняй хіміі», аднак пасля пратэсту пракурора Віцебскі абласны суд змяніў пакаранне на паўтара гады зняволення ў папраўчай установе адкрытага тыпу (звычайная «хімія»).

Апошнім часам у сітуацыі татальнага пераследу іншадумцаў у Беларусі адбаваецца даволі шмат спрэчак і крытыкі на адрас праваабарончай супольнасці па прызнанні людзей палітвязнямі. Часам гэтыя прэтэнзіі абсалютна слушныя, а часам зусім неабгрунтаваныя. Насамрэч сітуацыя выглядае досыць складана ў сілу розных прычын.