Сямʼі 16-гадовага Іллі Карозы ў Віцебску далі кватэру, дзяцей уладкавалі ў школу і ў дзіцячы садок, а бацькоў – на працу. Дарослыя атрымалі беларускія пашпарты, прычым працэдура атрымання беларускага грамадзянства заняла рэкордна малы тэрмін – усяго 3 тыдні. Усё гэта сталася наступствам скандалу, звязанага з інтэрв’ю падчас «Славянскага базару»: выхаванец дзіцячай акадэміі радыё і тэлебачання KidsTV Ілля Кароза ўзяў інтэрв’ю ў Аляксандра Лукашэнкі, нягледзячы на рэкамендацыі МЗС Латвіі ўстрымацца да наведвання беларускага праўладнага музычнага форуму. Пазней Дзяржслужба якасці адукацыі Латвіі паведаміла, што Academy KidsTV вядзе навучанне без законных падстаў – без акрэдытацыі ад Міністэрства адукацыі і ліцэнзіі ад Рыжскай думы, і з тае прычыны будзе зачынена.

23 жніўня распачаўся дэмантаж помніка савецкім салдатам у рыжскім парку Перамогі. Рашэнне пра знос было прынятае Думай гораду Рыгі яшчэ 13-га траўня. А праз тры дні віцебскія прадстаўнікі ЛДПБ, «Белай Русі» і БРСМ на знак пратэсту зладзілі несанкцыянаваны пікет каля консульства Латвіі. Удзельнікаў несанкцыянаваная масавай акцыі, якія паводзілі сябе агрэсіўна і заміналі руху мінакоў, віцебская міліцыя «не заўважыла»- ніхто не быў пакараны за парушэнне заканадаўства аб масавых мерапрыемствах. Насупраць, рыжская паліцыя затрымала некалькі чалавек з ліку мясцовых прыхільнікаў «русского мира», якія выйшлі пратэставаць супраць дэмантажу помніка.

16 траўня ў Віцебску некалькі чалавек ва ўзросце 30-35 гадоў замацавалі на плоце латышскага консульства банэр з выявай помніка савецкім салдатам, які плануюць знесці ў Рызе. Пасля запалілі знічкі на ходніках, расклалі кветкі, а таксама пачалі раздаваць кветкі мінакам, каб тыя дзейнічалі па іхным прыкладзе.

Вядома прынамсі пра тры выпадкі, калі ранкам 14 траўня супрацоўнікі МУС шукалі ў жыхароў Віцебску «экстрэмісцкія матэрыялы». Праваабаронцы паведамляюць, што ператрусы праходзілі і ў менскіх валанцёраў, якія збіралі подпісы за вылучэнне Віктара Бабарыкі ў кандыдаты на ўдзел у мінулых прэзідэнцкіх выбарах.

У інтэрнэце 10 траўня з'явілася петыцыя да мясцовых уладаў з прапановай аднавіць сквер на плошчы Перамогі, які быў знішчаны падчас так званай архітэктурнай перапланіроўкі плошчы ў 2009 годзе. Тады многіх жыхароў абурыла варварская высечка дрэваў. Але мясцовыя чыноўнікі на гэта не звярнулі ўвагу. Усе сабраныя подпісы будуць дасланыя 17 траўня ў Віцебскі гарадскі выканаўчы камітэт.

9 траўня ў агульнагарадское шэсце ўключылі акцыю «Бессмертного полка», удзельнікі якога афіцыйна пазіцыянуюць сябе як ініцыятыва захавання памяці пра загінулых герояў мінулай вайны.  Аднак па Віцебску калона прайшла не толькі з партрэтамі сваіх загінулых сваякоў, але з партрэтам Сталіна, стужкамі ў колерах расейскага сцяга і нашыўкамі «Z».

Па рашэнню адміністрацыі Віцебскай папраўчай установы адкрытага тыпу №9 палітвязня Дзмітрыя Абрамука, які адбывае трохгадовае пакаранне, паставілі на ўлік як «схільнага да самавольнага сыходу з установы». Дзмітрый Абрамук быў асуджаны ў Берасці па так званай «карагоднай справе».

10 лістапада суддзя Кастрычніцкага раёну Віцебску Сняжана Кіндзеява вынесла прысуд жыхару віцябляніну Расціславу Чаховічу. Яго прызналі вінаватым у апаганьванні збудаванняў і псаванні маёмасці (арт. 341 КК РБ). Маладога чалавека пакаралі штрафам у памеры 290 рублёў. На судзе высветлілася, што графіці не мела палітычнага характару.

На 39-гадовага жыхара абласного цэнтру выйшлі аператыўнікі ГУБАЗіК. На думку супрацоўнікаў гэтага ведамства, мужчына цягам году публікаваў у телеграм-чатах абразлівыя каментары на адрас праваахоўнікаў і вайскоўцаў, пры гэтым, маўляў, ні з кім з іх не быў знаёмы. Праваабаронцы просяць адгукнуцца сваякоў затрыманага ці тых, хто ведае, як з імі звязацца.

Палітычныя зняволеныя Ян Дайліда і Уладзімір Седзянеўскі, якія адбываюць пакаранне ў папраўчай установе адкрытага тыпу №9 у Віцебску, звярнуліся да кіраўніка так званай інфармацыйна-аналітычнай установы «круглы стол дэмакратычных сіл» Юрыя Васкрасенскага з просьбай садзейнічаць у іх памілаванні. Відаць, яны вырашылі, што такі спосаб выйсці на свабоду найбольш просты і хуткі ў параўнанні з амністыяй.