Аграгарадок Мазалава ў Віцебскім раёне – паказальны. У тым сэнсе, што туды возяць розныя дэлегацыі, каб пахваліцца ўмовамі, створанымі для вяскоўцаў. Там ёсць школа, дзіцячы садок, Дом культуры і нават Цэнтр прыгажосці з цырульняй і трэнажорным залам, аптэка, амбулаторыя... Але дабрацца да апошняй – праблема, асабліва для пажылых людзей.

Старшы памочнік пракурора г. Наваполацка Сяргей Шынкевіч афіцыйна паведаміў, за што асудзілі Дзмітрыя Шалака. Прадстаўнік пракуратуры ўдакладніў, што прысуд, вынесены 8 жніўня суддзёй Наваполацкага гарадскога суда Таццянай Хрыпач, асуджаны не абскарджваў. Яго прызналі вінаватым паводле ч. 1 арт.368 КК (Абраза прэзідэнта Рэспублікі Беларусь) і паводле арт.369 КК (Абраза прадстаўніка ўлады). Дзмітрыя Шалака асудзілі да трох з паловай гадоў пазбаўлення волі з адбываннем пакарання ў папраўчай калоніі ва ўмовах агульнага рэжыму і да штрафу памерам 200 базавых велічыняў (8 тысяч рублёў).

У апошнія дні верасня прайшло пасяджэнне 8-й сесіі аршанскага райсавета дэпутатаў. У артыкуле, які выйшаў па выніках мерапрыемства ў «Аршанскай газеце», - ні слова канкрэтыкі пра дзейнасць дэпутатаў. Толькі прапагандысцкія фразы і ідэалагічныя шаблоны. Жыхарам рэгіёна так і не стала больш зразумела, чым займаюцца «народныя абраннікі». А тым болей – за што атрымліваюць узнагароды.

Гэта статыстычныя звесткі, якія базуюцца на дадзеных з адкрытых крыніц. Але вядома, што шмат якія суды за «распаўсюд экстрэмізму» і «пікетаванне ў інтэрнэце» праходзяць «явачным парадкам» - калі людзей затрымліваюць і судзяць цягам 72 гадзін. Вельмі часта такія працэсы не трапляюць у расклады працы судоў на сайце электроннага судаводства.

Купіць падчас аўкцыёну некалькі будынкаў на вуліцы Суворава выказаў жаданне адзін чалавек. Яго асабістыя дадзеныя не раскрываюцца, вядома толькі, што ён – ураджэнец Віцебска, які цяпер жыве ў Мінску. Не раскрываецца і тое, якія планы мае на комплекс будынкаў у гістарычным цэнтры новы ўладальнік. 2 будынкі з сямі маюць статус гісторыка-культурнай каштоўнасці і адпаведна, павінны быць адрэстаўраваны і перапрафіляваны ў адпаведнасці з ахоўным заканадаўствам.

27 верасня сітуацыя ў райцэнтры нагадвае рэжым вайсковага ці надзвычайнага становішча: міліцыю перавялі на ўзмоцнены варыянт нясення службы. Для « каардынавання ўсіх сіл і сродкаў, якія знаходзяцца ў пасёлку», працуе аператыўна-сітуацыйны штаб. Каля галоўнай сцэны створана «рэжымна-абмежавальная зона», а для «зручнасці» мясцовых жыхароў і гасцей «працуюць 5 фільтрацыйных пунктаў». Вось толькі на добраўпарадкаванне Бешанковічаў выдаткавана няшмат.

Мы не будзем цытаваць, што піша Telegram-канал, блізкі да сілавікоў, пра глыбоцкага незалежнага журналіста, які цяпер жыве ў замежжы. Зазначым толькі, што ананімныя аўтары скаціліся да абразаў на ўзроўні фізічных якасцяў . І гэта ўжо нават не «мова варожасці», а тое, што па беларускім заканадаўстве падлягае пакаранню паводле ч.2 арт. 10.2 КаАП.

Прызначаны год таму старшыня Аршанскага райвыканкама Ігар Мароз рэгулярна праводзіць сустрэчы з працоўнымі калектывамі. І дзеліцца з работнікамі планамі ўладаў наконт развіцця рэгіёна і добраўпарадкавання горада. Заявы ад яго бываюць вельмі гучныя, а часам нават сенсацыйныя. Аднак кіраўнік раёна заўжды падкрэслівае, «што руководство района знает, что больше всего волнует население, видит, какие проблемы требуют пристального внимания и понимает, как их нужно решать».

У некаторых вёсках засталіся адно жыхары сталага ўзросту, якім складана дабірацца да стацыянарных крамаў у сваім або суседнім населеным пункце. Паратункам у такой сітуацыі становіцца аўталаўка – машына з таварамі першай неабходнасці, якая прыязжае па раскладзе і спыняецца ў зручным для вяскоўцаў месцы. Але не ўсё так аптымістычна, як магло б падацца на першы погляд. 

Крытыка па факце паседжання супольнай працоўнай групы Рады міністраў Рэспублікі Крым і Віцебскага аблвыканкама можа быць абгрунтаванай з пункту гледжання міжнароднага права і палітычных рызык для Беларусі. Негатыўныя наступствы такіх крокаў «на збліжэнне» могуць быць як для іміджу Беларусі, так і непасрэдна для яе грамадзян.