Па інфармацыі праваабаронцаў, у віцебскую калонію №3 Алеся Папковіча перавялі яшчэ да разгляду апеляцыйнай скаргі, і на той момант яго прысуд яшчэ не ўступіў у законную сілу. Палітвязня асудзілі 5 снежня 2022 г. у судзе Заводскага раёну Менску. Суддзя Дзмітрый Астапенка прызначыў хлопцу два гады зняволення ў калоніі ва ўмовах агульнага рэжыму. І ўжо ў студзені Алесь Папковіч апынуўся ў «Віцьбе-3», прычым адразу ў  памяшканне камернага тыпу. Па выніку разгляду апеляцыі, хлопца перавялі на каранцін у той самай калоніі, бо прысуд пакінуты без зменаў. Агулам у віцебскай ПК №3 ўтрымліваюцца 90 палітзняволеных.

Старэйшае пакаленне віцяблян памятае, як за савецкім часе ў піянеры ці ў камсамол прымалі каля помніка Леніну. Старая камуністычная завядзёнка ладзіць казённыя ўрачыстасці расквітнела ў Віцебску новымі фарбамі: цяпер у БРСМ прымаюць у абласной управе міліцыі. І не проста ў афіцыйным будынку, а ў «сэрцы сэрцаў» міліцэйскай управы, як выказаўся начальнік аддзела ідэалогіі МУС аблвыканкаму  Дзмітрый Пугачоў, – у профільным міліцэйскім музеі. Сюды прывезлі старшакласнікаў з пасёлка Должа, і сямёра з іх атрымалі білеты чальцоў праўладнай моладзевай структуры.

3 сакавіка ў 12.00 у судзе Ленінскага раёна г. Мінска будзе агучаны прысуд праваабаронцам “Вясны”: лаўрэату Нобелеўскай прэміі міру і кіраўніку арганізацыі Алесю Бяляцкаму, яго намесніку і віцэ-прэзідэнту Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека Валянціну Стэфановічу, каардынатару кампаніі “Праваабаронцы за свабодныя выбары” Уладзіміру Лабковічу, а таксама Дзмітрыю Салаўёву, якога судзяць завочна. Пракурор запрасіў ім ад 9 да 12 гадоў пазбаўлення волі нібыта за фінансаванне пратэстаў пасля выбараў прэзідэнта ў 2020 годзе і кантрабанду арганізаванай групай у перыяд 2016-2021 гадоў.

За апошні час улады Віцебскай вобласці 130 школам або 40% ад усіх 342 дзеючых сярэдніх навучальных устаноў прысвоілі звання ГСС. У асноўнымі гэта героі - ваенныя дзеячы, якія служылі ў Чырвонай Арміі падчас другой сусветнай вайны або афіцэры, якія ўдзельнічалі ў якасці кіраўнікоў войскаў у іншых крывавых авантурах падчас магутнасьці савецкай імперыі.

У Глыбоцкім гарадскім Доме культуры напярэдадні 23 лютага адбылося мерапрыемства, прысвечанае стварэнню ваенна-патрыятычнага клуба "Северный". Як піша “Веснік Глыбоччыны”, гэта быццам моладзевае патрыятычнае фармаванне, але акрамя навучэнцаў устаноў адукацыі горада, туды ўвайшлі іх бацькі, сябры і аднакласнікі, а таксама ваеннаслужачыя кантрактнай службы 2-га асобнага стралковага батальёна в/ч 5524, які абслугоўвае глыбоцкую калонію асаблівага рэжыму №13, на базе якога і створаны гэты клуб. Кіраўніком клуба стаў намеснік камандзіра 2-га асобнага стралковага батальёна па ідэалагічнай працы маёр Расціслаў Сабыніч.

Дэпутаты Палаты прадстаўнікоў у першым чытанні прынялі праект закона "Аб змене кодэксаў па пытаннях крымінальнай адказнасці". Таксама, дэпутаты ўхвалілі смяротнае пакаранне за здраду дзяржаве для службовых асоб і вайскоўцаў, а паводле аналогіі з расійскім заканадаўствам уводзіцца пакаранне за дыскрэдытацыю войска. Праваабаронцы лічуць, што такім чынам улады працягваюць змагацца з самымі малымі праявамі нелаяльнасці і іншадумства.

Кіраўнік Міністэрства інфармацыі Уладзімір Пярцоў чарговы раз наведаў Віцебшчыну, выступіў перад так званым «актывам раёну» і раздаў парады журналістам мясцовай раённай газеты. І «Гарадоцкі веснік» тут жа падзяліўся з чытачамі цытатамі з выступу міністра, якія выглядаюць, мякка кажучы, неадназначнымі. «Інфармацыі з’яўляецца шмат, патрэбна ўмець яе правільна абіраць», – заявіў спадар Пярцоў. І ў той самы час зазначыў, што нельга пазбягаць праблемных тэм, бо «калі ўтвараецца інфармацыйны вакуум, то яго запоўняць тыя, хто зацікаўлены ў скажэнні дадзеных і разгойдванні сітуацыі».

Пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года бацька і сын Віталь і Уладзіслаў Кузнечыкі бралі ўдзел у акцыях пратэсту. Калі яны зразумелі, што пасля сутычкі з міліцыяй ім пагражае затрыманне, яны паехалі ў Менск і перабраліся праз плот дыпламатычнага прадстаўніцтва Швецыі. Амаль два гады яны заставаліся на тэрыторыі пасольства, а потым здолелі збегчы ў Латвію. Днямі ў гэтай краіне яны атрымалі статус уцекачоў... Увесь гэты час яны вялі дзённік, апісваючы кожны дзень сваіх вымушаных уцёкаў з Віцебску. А цяпер плануюць напісаць кнігу пра тое, што адбывалася з імі пасля верасня 2020 года.

У Язненскім сельвыканкаме правёў прамую лінію і прыём грамадзян дэпутат Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў па Мёрскай выбарчай акрузе № 15, генеральны дырэктар КУП «Віцебскаблдарбуд» Уладзімір Мацвееў.

Днямі стала вядома, што каля віцебскай ратушы збіраюцца ўсталяваць дэкаратыўную скульптуру «Пажарнага», якая заадно будзе выконваць функцыю платнага фантана. І гэта будзе выява не сучаснага выратавальніка з МНС, а рэтраспектыўны вобраз, які павінны «вярнуць» гледачоў у сярэдзіну ХІХ стагоддзя. У той час вежа на гарадской ратушы пачала выконваць функцыю пажарнай каланчы – назіральнага паста, з вышыні якога можна было ўбачыць, ці не загарэлася дзесьці пераважна драўляная гарадская забудова. Між тым ратуша ў Віцебску сімвалізуе зусім не наяўнасць пажарнай каманды, а вольны дух гораду, якому было нададзена магдэбургскае права.