Учора, 2 лістапада, кіраўнікі сілавога блока пагаварылі з актывам Наваполацка і працаўнікамі "Нафтана". Пасля сустрэчы з'явілась адчуванне, што неўзабаве генэралы стануць паўнаўладнымі кіраўнікамі краіны, г.зн. зоймуць усе вышэйшыя палітычныя, эканамічныя, сацыяльныя і іншыя, кіруючыя пасады. А заканадаўчая база для палітычнай трансфармацыі ў Беларусі падрыхтаваная яшчэ ў 2021 годзе, дзякуючы якой, улада ў краіне можа перайсці да калектыўнага органа - Савета Бяспекі.

Людзі паўторна збіраюцца звярнуцца да мясцовых уладаў з просьбай правесці рамонт асфальтавага пакрыцця ў дварах мікрараёна "Поўдзень-4" у Віцебску. Дзеля гэтага яны збіраюць подпісы пад петыцыяй на рэсурсе «Зручны горад. На дадзены момант ініцыятыву падтрымалі больш за 100 чалавек.

Пра гэта паводле лістоў з глыбоцкай калоніі распавяла Марына Адамовіч, жонка зняволенага палітыка і палітвязня. Таксама яна мяркуе, што Мікалая Статкевіча маглі чарговы раз кінуць у ШІЗА, бо ў нядаўнім лісце да жонкі палітвязень напісаў пра выклік на камісію за чарговыя «парушэнні». Таму Марына Адамовіч мяркуе, што ён зноў у штрафным ізалятары.

На шыльдзе змешчаны QR-код, які вядзе на рэсурс, дзе можна пазнаёміцца з трагічнай гісторыяй гэтага месца. Ініцыятыва размяшчаць мемарыяльныя шыльды з QR-кодамі належыць удзельнікам праекта «Сохраним историю» – праўладнай грамадскай структуры «Патриоты Беларуси», зяржаўным  прафсаюзам і Нацыянальнай кадастравай агенцыі. Але варта нагадаць, што даўней дзяржаўныя ўлады планавалі стварыць на гэтым месцы сапраўдны мемарыял і нават зрабіць музей віцебскага гета ў будынку былога раённага дома культуры. Прасцей, вядома, абмежавацца шыльдай.

Як стала вядома з лістоў журналіста баранавіцкай газеты «Intex-press» Юрыя Ганцарэвіча, ён быў этапаваны ў калонію «Віцьба-3» яшчэ 1 кастрычніка. Тут ён мае адбываць тэрмін, прысуджаны паводле арт. 361-4 Крымінальнага кодэксу (Садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці). 14 ліпеня судовая калегія абласнога суду Берасця прызнала Юрыя вінаватым і прызначыла яму 2 гады і 6 месяцаў зняволення ў калоніі агульнага рэжыму. 20 верасня 2022 г. Вярхоўны суд пакінуў прысуд без зменаў.

У Полацку ў сераду 26 кастрычніка была затрымана ІП Таццяна Шастак, якая збіралась перадаць старшыні Наваполацкага гарвыканкаму Дзмітрыю Дзямідаву петыцыю ад мясцовых бізнісоўцаў. У звароце прадпрымальнікі прасілі ўлады растлумачыць ім як працаваць у новых умовах з цэнаўтварэннем.

29 кастрычніка група жыхароў Воршы ўшанавалі памяць расстраляных ахвяраў сталінізму ва ўрочышчы Кабыляцкая гара. Пра гэтае трагічнае месца стала вядома яшчэ за некалькі год да таго, як адкрылася праўда пра менскія Курапаты: у верасні 1982 года ў Воршы падчас будаўніцтва чыгуначнага адгалінавання Ворша-Паўночная была знойдзена яма з рэшткамі целаў 50 расстраляных. Але дакладная колькасць загінулых тут людзей не вядомая, паводле розных ацэнак – ад 300 да 5000 чалавек. У 1989г. тут прайшоў першы мітынг-рэквіем, арганізаваны тагачаснымі сябрамі Беларускага Народнага Фронту. У 1990г. па ініцыятыве аршанскай грамадскасці на месца расстрэлаў быў пастаўлены першы мемарыяльны крыж.

Ураджэнец Воршы Аляксей Коршун быў асуджаны на 2 з паловай гады пазбаўлення волі за каментар ва «ВКонтакте». Пазней ён трапіў у спіс амніставаных – яму замянілі калонію на абмежаванне волі («хімію»). Тэрмін пакарання хлопец адбываў у папраўчай установе адкрытага тыпу №3 у Бярозе, аднак у лістападзе 2021 году здолеў збегчы з-пад варты. У чэрвені гэтага году яго затрымалі ў Расеі, ён быў выдадзены расейскімі ўладамі, і напрыканцы кастрычніка вернуты ў Беларусь.

Бетонны бюст вырабу 1969г. з’явіцца каля паліклінікі №4, якая носіць імя Леніна. Калісьці падобны артаб’ект тут ужо быў, але ўночы з 4 на 5 жніўня 1994-га году яго пашкодзілі невядомыя асобы. Аднаўляць бюст не сталі, бо ідэі правадыра сусветнага пралетарыяту, дый памяць пра яго самога ўжо не ўяўляліся абсалютнымі каштоўнасцямі на мяжы ХХ і ХXІ стагоддзяў. І вось больш як праз 25 гадоў мясцовыя ўлады вырашылі, што Ленін каля паліклінікі ягонага імя проста неабходны. Меркаваннямі гараджан, як і зазвычай, улады не пацікавіліся.

 Гэты памятны дзень, у які праходзяць жалобныя акцыі і памятныя мерапрыемствы, прысвечаныя памяці людзей, якія загінулі і пацярпелі падчас палітычных рэпрэсій у гады сталінізму. У Віцебску гісторыя з рэпрэсіямі паўтарылася ў 2020 годзе. За два гады нашчадкі ці прыхільнікі крывавага сталінізму кінулі за краты сотні жыхароў Віцебшчыны, якія адважыліся паўстаць і запатрабаваць сумленных выбараў, справядлівасці і свабоды.