Асабісты «працоўны рэкорд» 25 кастрычніка ў судзе Чыгуначнага раёна Віцебска ўстанавіла суддзя Алена Цыганкова: яна правяла адзін за адным 5 судовых працэсаў паводле ч.2 арт.19.11 КаАП. Найбольшая колькасць судоў па палітычных «адміністратыўках» - 13 - у гэтым месяцы была зафіксавана 28 кастрычніка. Кастрычнік ўвогуле трымае сумнае лідарства: менавіта ў гэтым месяцы зафіксавана найбольшая колькасць судоў - 95- паводле ч.2 арт.19.11 КаАП і ч.1 арт. 24.23 КаАП

З 25 кастрычніка на тэрыторыі раёна актывізавана работа па выяўленні і ліквідацыі несанкцыянаваных звалак адходаў, у тым ліку па ўстанаўленні вінаватых асоб у іх адукацыі. Раённая інспекцыя прыродных рэсурсаў прапануе арыгінальны метад пошуку правапарушальнікаў. Праўда, для гэтага прыйдзецца пакапацца ў смецці.

«Аршанская газета», імкнучыся распавядаць пра добрае жыццё ў Беларусі і ў тутэйшым рэгіёне, размясціла на сайце артыкул «Работники Оршанской спецавтобазы проводят работы по установке дополнительных мусоросборников». Тэкст суправаджаецца цэлым фотарэпартажам з выявамі шчаслівых камунальнікаў і ўласна сметніц.

Праваабаронцы ведаюць далёка не пра ўсе судовыя працэсы, якія праходзяць на Віцебшчыне паводле арт. 19.11 КаАП і арт. 24.23 КаАП. Бо тыя суды, якія адбываюцца над затрыманымі жыхарамі рэгіёну ва ўмовах ІЧУ праз анлайн-сувязь, як правіла, не ўказваюць у раскладах судоў. Таму іх сапраўдная колькась можа быць у некалькі разоў большай.

Нагадаем, сёлета ў ліпені ў Брэсцкім абласным судзе завочна вынеслі прысуды «удзельнікам экстрэмісцкага фарміравання «Форум дэмакратычных сіл Беларусі». У яго складзе згадваліся ўраджэнка Віцебска Вольга Карач і жыхар Наваполацка Яўген Вільскі, якія цяпер знаходзяцца за мяжой. Згодна з афіцыйным паведамленнем Генеральнай пракуратуры, пасля пасяджэння судовай калегіі Вярхоўнага суда, вырак суда першай інстанцыі ўступіў у законную сілу.

Журналіст газеты Яўген Карпас, прыгадваючы «нямецка-фашысцкіх захопнікаў», відавочна падмяняе гістарычныя факты: піша пра Беларускую краёвую абарону – вайсковае фармаванне, створанае ў 1944 годзе, і пра Саюз беларускай моладзі, створаны ў 1943 годзе. І настойвае, што «асобы, якія імкнуцца раз'яднаць беларускае грамадства», дзейнічаюць па тых самых прынцыпах і нават пад тымі самымі лозунгамі. Аднак прыклады журналіста сведчаць пра іншае.