Яшчэ два віцебскія інтэрнэт- рэсурсы ўключылі ў "Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў" 

Абодва на запыт пракуратуры прызнаў "экстрэмісцкай інфармацыйнай прадукцыяй" суд Кастрычніцкага раёна Віцебска. Адзін з рэсурсаў ужо не працуе, другі мае  ўсяго 26 падпісчыкаў - пракуратуру, напэўна, насцярожыла не "масавасць", а змест апублікаванай інфармацыі.

У Оршы вынеслі на грамадскае абмеркаванне праект стэлы - памятнага знака “Працоўнай славы” - якую збіраюцца ўсталяваць на скрыжаванні вуліц Заслонава і Грыцаўца. Стэла выглядае, скажам так, вельмі лаканічна. Хаця першапачаткова аршанскія ўлады раілі скульптарам зрабіць памятны знак больш пампезным. Увогуле ж гэтую стэлу меркавалася адчыніць да знакавай падзеі - з нагоды надання Оршы звання  «Горад працоўнай славы.1941-1945» ў межах праекта СНД да 80-годдзя перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. Але ці надалі гораду гэтае званне, так і не вядома.

Прапановы пабудаваць у абласным цэнтры аквапарк гучаць ужо не адно дзесяцігоддзе. І не адно дзесяцігоддзе розныя кіраўнікі горада і вобласці абяцаюць віцяблянам выканаць “пажаданні народа”. Яшчэ зусім нядаўна мясцовыя дзяржСМІ публікавалі аповеды пра тое, што справа ўжо зрушылася з месца: маўляў, інвестары ўжо выкупілі два корпусы былога тэлезавода “Віцязь”, і гатовы праект “шматфункцыянальнага комплекса з аквапаркам”.

Будаўніцтва лазневага комплекса на рагу вуліцы Воінаў-інтэрнацыяналістаў пачалося яшчэ ў 2011 годзе. Аб’ект то  “замарожвалі” зноў распачыналі будаўнічыя працы. За гэты час змяніліся  некалькі старшыняў гарвыканкаму, кожны з якіх абяцаў завяршыць будаўніцтва. Цяперашні кіраўнік горада, Аляксей Героеў, таксама ўжо паспеў паабяцаць “лішняга”: то лазню абяцалі адчыніць у першым квартале гэтага года, то ў пачатку чэрвеня. Нарэшце названая дата.

Нагадаем, у 2016 годзе віцебская грамадскасць абурылася супраць ідэі будаўніцтва гэтага аб’екта ў Парку партызанскай славы. На той момант, здавалася, пратэсты не будуць пачутыя: на месцы перспектыўнай будоўлі ўжо паспелі ўзвесці плот... Аднак пад напорам неабыякавых віцяблян улады мусілі здацца: яны прыйшлі да высновы, што ў горадзе ёсць царкоўныя “даўгабуды”, і што Сафійскі сабор можа стаць адным з іх. Будаўніцтва ў першапачатковым месцы адмянілі, але праз пэўны час прызначылі іншае - на беразе Дзвіны непадалёк ад гандлёвага цэнтра “Беларусь”, дзе паўгода таму здарыўся пажар.