Здарэньне ў вёсцы Заслонава Лепельскага раёну адбылося 16 лютага, але мясцовыя жыхары да гэтага часу ў шоку. У размовах з карэспандэнтамі некаторыя не хацелі распавядаць падрабязнасьці, іншыя ж ахвотна прыгадвалі падзеі тыднёвай даўнасьці.

Сапраўдныя шэксьпіраўскія жарсьці кіпелі 7 лютага на паседжаньні Віцебскай абласной рады Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Грамада). Складвалася ўражаньне, што яго дэлегаты ідуць у апошні бой. Слоўныя сваркі абвастраліся настолькі, што, здавалася, яшчэ крыху і справа дойдзе да рукапрыкладзтва. Як распавядалі пасьля самі ўдзельнікі падзеяў, такога на іх памяці яшчэ не было.

Мяркую, не адзін я зьвярнуў увагу на пэўную заканамернасьць: з надыходам чарговага эканамічнага крызысу колькасьць гандляроў на несанкцыянаваных рынках гораду павялічваецца ў разы.

Жыхар Бешанковічаў Георгі Станкевіч вядомы як паэт, бард, настаўнік, грамадзкі дзеяч. Сваёй дзейнасьцю і жыцьцём ён натхніў відэаапэратара Аляксандра Зянкова і журналістку Алену Сьцяпанаву на стварэньне дакумэнтальнага фільму «Я лічу, што я шчасьлівы».

Тры дзясяткі чалавек, дарослыя і дзеці, у былых калгасных панэльках жывуць без ацяпленьня і гарачай вады. Зруйнаваныя пад’езды, самаробныя печкі ў кватэрах, а ў маразы на падлозе замярзае вада – у такіх умовах жывуць беларусы ў 2016 годзе.