Аднак самі «чаканні» у вуснах апытаных асобаў гучаць няшчыра і па-казённаму. Ці не кожны з іх адзначае, што пасланне Аляксандра Лукашэнкі – гэта «важная веха», «істотная падзея», «значнае праграмнае мерапрыемства ў межах усей краіны». І што «мудры кіраўнік» які мае «значны палітычны досвед» і «заўсёды ўздымае самыя важныя і вострыя праблемы», укажа « кірункі» і «вектары» для далейшага росквіту эканомікі і сацыяльнай сферы. Таксама згадваюцца «памкненне беларусаў жыць у міры і спакоі», «гадаваць моладзь, вартую гістарычнай памяці» і «працаваць у імя Радзімы», якая «церпіць ад унутраных і знешніх пагрозаў».

Рыторыка, якая нагадвае савецкае праслаўленне «кіроўнай сілы КПСС», наўрад ці можа абудзіць цікаўнасць да прагляду шматгадзіннага тэлевізійнага выступу. І выглядае, што тэксты з «чаканнямі» у дзяржСМІ размяшчаліся не дзеля дасягнення нейкага эфекту, а дзеля адпрацоўкі распараджэння «зверху». Дарэчы, у мінулыя гады ўздымаць ажыятаж вакол штогадовага паслання афіцыйная прэса падобным чынам не спрабавала.

Таццяна Віктарава