Чыноўнікі Галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай працы і па справах моладзі Віцебскага аблвыканкама 28 красавіка падвялі вынікі штогадовага абласнога конкурсу сярод журналістаў і рэдакцый СМІ. У намінацыі ”Лепшы творчы праект у тэлевізійным, радыёвяшчальным СМІ“ адзначаны відэа праекты: “Па той бок змагання”, “Назаўжды”, “Дзіцячыя твары вайны”. Гэтыя ідэалагічныя прадукты вырабілі журналісты дзяржаўнага прадпрыемства "Наваполацкае кабельнае тэлебачанне "Вектар" для ваенна-патрыятычнага тэлеканала "Звязда", які мае 5,78 тыс. падпісчыкаў. Неабходна адзначыць, што гэтыя ідэалагічныя праекты аказаліся правальнымі, з пункту гледжання праглядальнасці.

Мясцовая газета распачала на сваіх старонках так званую «дыялогавую пляцоўку» пад назовам «Слово офицера», але не для дыялогу з чытачамі, а для маналогаў чатырох жыхароў рэгіёну, якія маюць вайсковыя званні. Гэта падпалкоўнік у адстаўцы Грыгорый Русіновіч кіраўнік раённай арганізацыі ГА "Белорусский союз офицеров", чалец гэтай арганізацыі, маёр Сяргей Дубкоў -- былы супрацоўнік Расонскага РАУС, падпалкоўнік Віктар Вашчанка, які служыў у МУС СССР, і Уладзімір Сакалоў – маёр МУС Расейскай Федэрацыі. На думку рэдакцыі, яны «ведаюць крыху болей за шэраговага чалавека, уважліва сочаць за абстаноўкай у краіне і ў свеце і гатовыя абмяркоўваць важныя грамадска-палітычныя падзеі».

У спіс «экстрэмісцкіх матэрыялаў», складзены МУС, трапіў відэакліп да песні «2020» ураджэнца Полацку Ігара Палынскага. Ён вымушана жыве ў замежжы, а ў Беларусі тым часам толькі на працягу сакавіка былі прызнаныя «экстрэмісцкімі» ягоная старонка ВКонтакте і відэакліп да песні «Чэрці» ягонага аўтарства, выкананай полацкім гуртом «Sumarok» – яго таксама стварыў Ігар Палынскі.

«Аршанская газета» – СМІ Аршанскага райвыканкаму – на поўным сур’ёзе ўзялася абвяргаць першакрасавіцкі жарт незалежнага гарадскога парталу orsha.eu. Да Дня смеху там выйшла паведамленне, што выхад на пероны станцыі Орша-Цэнтральная плануюць зрабіць платнымі ў мэтах бяспекі – каб пасажырам не заміналі розныя сумнеўныя асобы, здатныя да тэрактаў. І хаця многія адразу здагадаліся, што гэта першакрасавіцкі жарт, для астатніх назаўтра было апублікавана тлумачэнне. Аднак «Аршанская газета» вырашыла правесці на гэтай глебе ўласнае расследаванне.