Чацвер, 02 Кастрычнік 2014

“Сталі затычкай у кожнай бочцы”. Як віцебскіх настаўнікаў і школьнікаў прылучаюць да футболу і шансону

Ацаніць гэты матэрыял
(0 галасоў)

Віцебскія пэдагогі выказваюць незадаволенасьць тым, што раённыя аддзелы адукацыі абавязваюць іх і вучняў выкупляць квіткі на хатнія матчы мясцовага футбольнага клюбу.

“Запрашэньне” на матч

Настаўнікі адной са школ Першамайскага раёну Віцебску даслалі ў рэдакцыю TUT.BY копію дакумэнту, які паступіў з раённага аддзелу адукацыі, спорту і турызму (РАА).

“На падставе ліста аддзелу адукацыі, спорту і турызму Віцебскага гарвыканкаму “Аб футбольным матчы” запрашаюцца навучэнцы на футбольны матч паміж камандамі ФК “Віцебск” і ФК “Ліда”, які адбудзецца ў ДУ “ЦСК “Віцебск” 27 верасьня 2014 году а 15.00″, - гаворыцца ў пасланьні з РАА.

Чытаецца як запрашэньне, але ўжо ў другім абзацы тон становіцца дырэктыўным: “прыбыць к 14.30…”, “даць справаздачу аб колькасьці набытых квіткоў…”.

Да дакумэнту прыкладаецца разнарадка, якая вызначае, колькі футбольных заўзятараў павінна “прыцягнуць” на стадыён тая цi iншая ўстанова адукацыі. Да прыкладу, у Першамайскім раёне больш за ўсё квіткоў павінна была выкупіць СШ № 46 - 190 (155 дзіцячых па 10 000 рублёў і 35 дарослых - па 20 000 рублёў).

Настаўнікі сьцьвярджаюць, што адмовіцца ад “прапановы” купіць білет на футбольны матч яны ня могуць. Маўляў, пасьля адмовы могуць узьнікнуць негалосныя санкцыі з боку адміністрацыі: “Тады на наступны год не дадуць гадзін, і ты застанесься бяз працы”.

Многія пэдагогі проста выкупляюць квіткі, але на футбол не ідуць. Таксама робяць і некаторыя школьнікі. Самыя прадпрымальныя зь іх перапрадаюць свае “дзіцячыя” квіткі ля ўваходу ў ЦСК дарослым заўзятарам за 15 тыс. рублёў, зьдзяйсьняючы, магчыма, сваю першую ў жыцьці выгадную зьдзелку.

Старшаклясьніца адной зь віцебскіх школ прызналася, што за куплю квітка на футбольны матч фізрук паставіў ёй у журнал адразу дзьве “дзясяткі” па сваім прадмеце. Чаму бы і не схадзіць?..

Але некаторыя ідуць на футбольныя матчы з задавальненьнем. Менавіта школьнікі ў апошніх двух хатніх паядынках “Віцебску” стваралі неабходную камандзе падтрымку. Прычым нават тады, калі змаўкаў сэктар мясцовых “ультрас”.

Ігар Кіруценка: “Проста перагіны на месцах”

Сытуацыю з прыцягненьнем на футбольныя матчы школьнікаў і настаўнікаў пракамэнтаваў начальнік аддзелу адукацыі, спорту і турызму Віцебскага гарвыканкаму Ігар Кіруценка.

“Так, мы сапраўды даём такія распараджэньні ў раённыя адміністрацыі гораду, просім падключаць студэнтаў, аддаваць квіткі на прадпрыемствы, людзям старэйшага ўзросту, але гэта ня значыць, што - школьнікам, разумееце? Мясцовая адміністрацыя сама расьпісвае, каму колькі даць. І ідзе па шляху найменшага супраціву. Таму тут, мабыць, проста перагіны на месцах. І мы ім нават ня мякка, а жорстка намякнём, што так ня трэба”, - паабяцаў ён.

У лісьце, разасланым з аддзелу, які ён узначальвае, у раённыя адміністрацыі, гаварылася: “З мэтай прышчапленьня у насельніцтва цікавасьці да футболу, падтрымкі гарадзкой каманды просім арганізаваць наведваньне матчу з максымальным прыцягненьнем студэнтаў і дарослага насельніцтва”. Так, адміністрацыя Чыгуначнага раёну Віцебску мусіла прыцягнуць на матч 27 верасьня 1000 заўзятараў, Кастрычніцкага раёну - 2200, Першамайскага - 1800 чалавек. Адразу адзначым, што на гульні “Віцебск” - “Ліда” у мінулую суботу на трыбунах прысутнічала 2000 заўзятараў.

У той самы час Ігар Кіруценка адзначыў, што ў наведваньні школьнікамі футбольных матчаў ёсьць шмат станоўчых момантаў: “Гэта папулярызацыя футболу і падтрымка сваёй роднай каманды. Хтосьці, мабыць, зьвяжа ў будучыні свой лёс з гэтым відам спорту. І найгалоўнейшае: нават калі мы такім чынам на пару гадзін адцягваем нашых дзяцей ад кампутараў - гэта ўжо добра”.

Паводле слоў Ігара Кіруценкі, цана білетаў на футбольныя матчы на Віцебскім ЦСК - самая нізкая ў краіне: 10 000 і 20 000 рублёў. Суразмоўца выказаў надзею: калі футбольны клюб “Віцебск” пачне забіваць і выйграваць, неабходнасьць прадпісаньняў па продажы квіткоў адпадзе.

Прэс-аташэ ФК “Віцебск”: “Радасна бачыць шмат моладзі”

Галоўнае, што ФК “Віцебск” у апошніх гульнях пачаў дэманстраваць цікавую і эфэктыўную гульню. Сваю ролю ў прагрэсе, што намячаецца, несумненна, адыграў і 12-ы гулец на футбольным полі - заўзятар.

“Мне радасна бачыць, што на трыбунах шмат моладзі, што на футбол прыходзяць школьнікі, праводзяць некалькі гадзін на сьвежым паветры, прылучаюцца да сьвету спорту. На апошнім матчы з” Лідай “хлопцы паказалі, як трэба заўзець, нават калі каманда выйграе 3:0. Выдатная падтрымка!” - падзяліўся сваім меркаваньнем прэс-аташэ ФК “Віцебск” Дзьмітры Іваненка.

Настаўнік: “Мы яшчэ і на хакей ходзім!”

Але настаўнікі б’юць трывогу і кажуць, што справа ня толькі ў футболе: апошнім часам яны “сталі затычкай у кожнай бочцы”. Менавіта такую мэтафару ўжыў адзін зь віцебскіх пэдагогаў, які на ўмовах ананімнасьці распавёў пра вымушаныя паходы на футбол, хакей і шансон:

“Так, настаўнікі і дзеці сталі затычкай у кожнай бочцы. Мала таго, што ўвесь час трэба купляць нейкія лятарэі, здаваць грошы ў розныя фонды, ладзіць акцыі па зборы макулятуры, - гэта яшчэ зразумець можна. Але ж мы яшчэ і на хакей ходзім! Штотыдзень - то хакей, то футбол! І справа ня толькі ў грошах, а ў часе: у вольны час ходзім - увечары ў выходныя.

Самы апошні маразм быў на мінулым тыдні: школьнікаў пачалі заганяць на канцэрт шансону ў ЦСК. На шансон! Гэта ўжо занадта! Да таго ж было вельмі халодна. Гэта нармальна?

Прычым без варыянтаў: прыходзіць, да прыкладу, на школу 50 або 100 квіткоў, і трэба іх выкупіць. Гэта нават ніхто не абмяркоўвае. Клясныя кіраўнікі наогул без выходных працуюць. Бо выдаткі і так вялікія - сабраць грошы ў фонд клясы, на падпіску, падручнікі, рамонты. А тут яшчэ і квіткі на матчы купі. І настаўнікам гэта рэальна абрыдла.

Склалася ўражаньне, што школа ператварылася ў нейкі безадмоўны рэсурс. Мы ствараем масоўку на плошчы падчас сьвятаў. Прыходзіць разнарадка “прывесьці 50 чалавек” - і пайшлі. А куды дзенесься? Апошні раз рабілі масоўку на сьвята мікрараёну ў пойме ракі Віцьба. Гэта проста “жэсьць”.

Ці стаў я футбольным або хакейным заўзятарам? Ведаеце, любові пад прымусам не бывае. Такія мэтады выклікаюць толькі адлучэньне ад спорту.

Зразумейце правільна: гэта няблага, і настаўнікі да гэтага ставяцца станоўча, калі гэта адбываецца раз-два на месяц. Схадзіць на добры матч, канцэрт, падзея - гэта як сьвята. Але штотыдзень - гэта ўжо перабор, прабачце…”.

tut.by