У мінскім бізнес-клубе "Imaguru" 9 ліпеня адбылася дыскусія "На якой працы (не) могуць працаваць жанчыны", на якой абмеркавалі розныя аспекты тэмы адмены і перагляду спісу забароненых прафесій, як у Беларусі, так і ў іншых краінах постсавецкай прасторы. Мерапрыемства арганізавала НДА "Цэнтр па прасоўванні правоў жанчын - Яе правы". У дыскусіі прынялі ўдзел Стэфанія Кулаева, экспертка антыдыскрымінацыйнага цэнтра «Мемарыял» (Брусель); Яўгена Луцэнка, гендэрная экспертка, дырэктарка Цэнтра сацыяльных і гендэрных даследаванняў "Нова жыццё" (Украіна); Аляксандра Дзікан, заснавальніца беларускай арганізацыі НДА "Цэнтр па прасоўванні правоў жанчын - Яе правы"; Ганна Канапацкая, дэпутатка Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь; Вольга Цішурова, член Рэспубліканскага Савета Белхімпрафсаюза па рабоце сярод жанчын.

Аляксандра Дзікан прэзентавала даследаванне пра спіс забароненых прафесій, якое праводзілася ў Беларусі ў 2017 годзе.

Аляксандра Дзікан, заснавальніца беларускай арганізацыі НДА "Цэнтр па прасоўванні правоў жанчын - Яе правы"

1. У Беларусі існуе спіс забароненых прафесій для жанчын?

Беларусь захавала спіс прафесій, забароненых для жанчын, які дзейнічае з савецкіх часоў. Такія спісы дзейнічаюць яшчэ ў 8 краінах былога СССР, а да нядаўняга часу яны існавалі ў Грузіі, Арменіі і Украіне. Аднак у адрозненне ад іншых краін постсавецкага рэгіёну ў Беларусі праведзена вялікая праца па пераробцы савецкай крыніцы. У артыкуле 262 Працоўнага кодэкса Рэспублікі Беларусь усталяваны работы, на якіх забараняецца прыцягненне да працы жанчын. Пастанова Мінпрацы і сацабароны № 35 ад 12.06.2014 г. усталяваны канкрэтны спіс работ, які абмяжоўвае працоўныя правы жанчын.

Спіс забароненых прафесій, які дзейнічае ў Беларусі, уключае ў сябе 181 прафесію і 42 рабочых сферы. Так, згодна з беларускім заканадаўствам жанчына не можа працаваць, напрыклад, вадалазкай, цясляркай, кіроўцай міжгародніх пасажырскіх аўтобусаў звыш 14 месцаў і грузападымальнасцю звыш 5 тон, апрацоўшчыцай скуры, нарыхтоўшчыцай пладоў, лекавай сыравіны з кустоў і дрэваў (з пад'ёмам на вышыню вышэй 1,3 м.).

Праблема спісу забароненых прафесій у Беларусі была паднятая ў 2016 г. у альтэрнатыўным справаздачы АДЦ "Мемарыял" і цэнтра "Яе правы", пададзеным да 65-й сесіі Камітэта па ліквідацыі дыскрымінацыі ў адносінах да жанчын ААН (КЛДЖ). Камітэт рэкамендаваў Беларусі "перагледзець абмежавальны спіс прафесій і забяспечыць, каб ён уключаў толькі тыя абмежаванні, якія абсалютна неабходны для аховы мацярынства ў строгім сэнсе гэтага паняцця, а таксама заахвочваць і спрашчаць працаўладкаванне жанчын у раней забароненых абласцях прафесійнай дзейнасці шляхам прыняцця часовых спецыяльных мер".

Аднак беларускі ўрад пакуль не распачаў ніякіх мер па выкананні гэтай рэкамендацыі КЛДЖ, ігнаруючы меркаванне абаронцаў правоў жанчын на працу.

2. Існаванне прафесійных забарон жанчынам - абарона ці дыскрымінацыя?

У беларускім працоўным заканадаўстве дзейнічае агаворка, згодна з якой "не лічацца дыскрымінацыяй любыя адрозненні, выключэнні, перавагі і абмежаванні, абумоўленыя неабходнасцю асаблівага клопату дзяржавы аб асобах, якія маюць патрэбу ў павышанай сацыяльнай і прававой абароне (жанчыны, непаўналетнія, інваліды, асобы, якія пацярпелі ад катастрофы на Чарнобыльскай АЭС, і іншыя)". Такі падыход навязвае трактоўку прафесійных забарон як пазітыўнай меры. Дыскрымінацыйная сутнасць забарон пры гэтым рэтушуюць, яна становіцца не такой відавочнай.

Ганна Канапацкая, дэпутатка Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, адзначае, што сапраўды адной з праблем беларускага заканадаўства з'яўляецца гендэрная няроўнасць. Заканадаўцы павінны ствараць роўныя і бяспечныя ўмовы працы па-за залежнасці ад полу, узросту, наяўнасці сям'і і нейкіх іншых фактараў. Калі праца лічыцца небяспечнай, то яна ў роўнай ступені з'яўляецца такой як для жанчын, так і для мужчын. Усе павінны валодаць роўнымі правамі і роўнай абаронай.

Ганна Канапацкі, дэпутатка Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь; Вольга Цішурова, член Рэспубліканскага Савета Белхімпрафсаюза па рабоце сярод жанчын

3. Ці сапраўды, пэўная праца са спісу забароненых прафесій небяспечная для здароўя жанчын?

Дадзены спіс не мае медыцынскай доказнай базы. Не існуе і навуковых абгрунтаванняў, што працы, уключаныя ў спіс, шкадней для здароў'я жанчын, чым мужчын. На постсавецкай прасторы не праводзілася медыцынскіх даследаванняў, якія б аргументавалі шкоднасць гэтых прац для жанчын.

Стэфанія Кулаева лічыць, што такія даследаванні праводзіць ужо і не варта:

«Медыцына - рэч індывідуальная. Ёсць жанчыны, якім, напрыклад, падчас цяжарнасці не рэкамендавана лётаць на самалёце. Але пры гэтым прафесія сцюардэсы ў цяперашні час не забароненая для жанчын, і ніколі не будзе забароненая».

Ва Украіне існуе даследаванне, згодна з якім у мужчын, якія працуюць на прадпрыемствах з атамнай энергетыкай, парушаная рэпрадуктыўная функцыя, яны не могуць стаць бацькамі, аднак гэтыя працы для іх не забаронены, адзначае гендэрная экспертка Яўгена Луцэнка.

Аляксандра Дзікан прыводзіць у прыклад сітуацыю ў адной з еўрапейскіх краін. На небяспечнай хімічнай вытворчасці, на якой працуюць жанчыны часта сутыкаліся з праблемамі па рэпрадуктыўнай лініі, было замоўлена даследаванне. Аднак даследчыкі падышлі да гэтага пытання больш сістэмна, вывучыўшы, акрамя ўсяго іншага, яшчэ і сацыяльныя фактары. Яны задаліся пытаннямі, наколькі жанчына клапоціцца пра сваё здароў'е? Ці ведае, напрыклад, наколькі часта трэба хадзіць да ўрача? Высветлілася, што праблема была не ў вытворчым фактары, а менавіта ў сацыяльным. Таму трэба вялікую працу праводзіць менавіта па інфармаванні жанчын аб клопаце свайго здароўя.

Стэфанія Кулаева адзначае, што ў дадзеным кантэксце адсочваецца нейкая дыскрымінацыя мужчын: «Мужчынскае жыццё менш каштоўнае?»

4. Ці праўда, што спіс забароненых прафесій ўжо неактуальны?

Многія жанчыны ў Беларусі, нягледзячы на ​​наяўнасць спісу забароненых прафесій, усё адно de-facto занятыя на гэтых працах. Такія прафесіі альбо называюцца па-іншаму альбо работніцы проста лічацца на іншай пасадзе. Па дадзеных АДЦ «Мемарыял», на такіх працах занятыя каля 25% жанчын, пры гэтым згодна з нацыянальным заканадаўствам яны ўсе не маюць права там працаваць. У пэўным сэнсе такая пазіцыя зручная для дзяржавы: калі іх жанчыны не працуюць на шкодных і небяспечных умовах працы, то ніякіх дадатковых нормаў па іх абароне здароўя не патрабуецца. Такія праблемы, дзе адменены ці не існавалі спісы забароненых прафесій для жанчын, вырашаюцца дадатковымі гарантыямі (датэрміновы дэкрэтны адпачынак, перавод на іншыя работы і г.д.).

5. Ці ўсё так безнадзейна ў Беларусі на думку міжнародных экспертак?

Стэфанія Кулаева, экспертка антыдыскрымінацыйнага цэнтра «Мемарыял» пракаментавала праваабарончаму цэнтру "Вясна" сітуацыю, якая склалася ў Беларусі:

"Трэба аддаць належнае беларускай грамадзянскай супольнасці, што абмеркаванне перагляду і адмены спісу забароненых прафесій для жанчын у Беларусі пачалося раней, чым у іншых краінах постсавецкіх рэгіёнах. У свой час была праведзеная даволі сур'ёзная кампанія. Для кагосьці яна здалася не зусім прафесійна праваабарончай, але тым не менш тэма набыла розгалас. Дзякуючы той кампаніі яна гучыць сёння на гэтай дыскусіі.

Мяне сюды запрасілі ўпершыню гады два таму. У іншыя краіны мы прыязджалі самі са словамі: "А вы ведаеце, што ў вас існуе спіс забароненых прафесій?". Таму можна сказаць, што ў Беларусі ідзе актыўны працэс па адмене спісу забароненых прафесій для жанчын.

Насамрэч, я веру ў рэсурсы грамадзянскай супольнасці Беларусі. У адрозненне ад іншых краін, тут менш юрыдычных рэсурсаў, але тым не менш яны ёсць. Каб займацца гэтай тэмай, Еўрапейскі суд па правах чалавека не патрэбны. Існуе аналагічны механізм у рамках ААН - Камітэт па ліквідацыі дыскрымінацыі жанчын.

Мне здаецца, што ў Беларусі не хапае заяўніц, жанчын, якія б актыўна выступілі і распавялі пра тое, што яны працаўладкаваны на гэтых працах. Яны ёсць у Беларусі, і працуюць у дыскрымінацыйных умовах. З-за беспрацоўнасці, беднасці і вялізнага страху страціць працу ў Беларусі цяжка знайсці рэальных жанчын, дзеля якіх мы і вядзём кампанію. У вас няма прэцэдэнтаў звароту такіх жанчын у нацыянальныя і міжнародныя суды.

Стэфанія Кулаева, экспертка антыдыскрымінацыйнага цэнтра «Мемарыял» (Брусель); Яўгена Луцэнка, гендэрная экспертка, директорка Цэнтра сацыяльных і гендэрных даследаванняў "Нова жыццё" (Украіна)

Гэта абсалютна вырашальная праблема, якая не патрабуе ніякіх матэрыяльных выдаткаў. Трэба першапачаткова адмяніць норму Працоўнага кодэкса, рудымент савецкай улады. А потым працаваць з вялікай колькасцю праблем, якія не ўзнікнуць, а ўжо існуюць на сённяшні дзень (дэкрэтныя адпачынкі для мужчын, павышаная аплата працы, дадатковая гарантыя для цяжарных, дадатковыя медыцынскія працэдуры і г.д.). Прысутнічае адчуванне, што гэты «спіс» як быццам засланяе ад нас усе гэтыя праблемы.

У Беларусі некалькі разоў скарачаўся і пераглядаўся спіс забароненых прафесій для жанчын. Ва Украіне да яго адмены (канец 2017 г.) для жанчын былі зачыненыя 458 прафесій, у той час як у Беларусі іх удвая менш. Гэта дзякуючы такім кампаніям.

Трэба працаваць са свядомасцю дэпутатаў і прафсаюзных работнікаў. Той факт, што іх прадстаўнікі на сённяшняй дыскусіі выступалі з разумнымі прамовамі і пазіцыямі, кажа пра тое, што Беларусь ідзе ў правільным кірунку".

Крыніца: Дыскусія па "спісу нежаночых прафесій": адказваем на пытанні