Віцебскія актывісты грамадзкага аб’яднаньня «Рух “За свабоду”» абмеркавалі лютаўскія акцыі пратэсту супраць дэкрэту №3, якія адбыліся ў краіне і горадзе, і вызначылі сваё стаўленьне да агульнай палітычнай сытуацыі і фармату ўдзелу ў сьвяткаваньні Дня Волі.

За час уладараньня цяперашняга кіраўніка дзяржавы шмат хто зь беларускіх грамадзян забыліся на такое сьвята, як Дзень Волі. Але штогод знаходзяцца асобы, якія ня толькі памятаюць пра дату абвяшчэньня Беларускай Народнай Рэспублікі ў 1918 годзе, але і нагадваюць пра сьвята 25 Сакавіка іншым.

Апазыцыянэр Барыс Хамайда зьяўляецца, бадай, ці ня самай знанай асобай у Віцебску. Вось ўжо больш як два дзясяткі гадоў ён амаль штодня выходзіць у цэнтар гораду да т.зв. Сіняга дому, каб прапагандаваць ідэі беларускага нацыянальнага адраджэньня і распаўсюджваць незалежную прэсу. За гэты час зьмянілася мноства кіраўнікоў вобласьці і гораду, а Барыс Ханонавіч усё стаіць на сваім месцы.

Адміністрацыя Чыгуначнага раёну Віцебску ў асобе Натальлі Ляпёшкінай не дазволіла гарадзкой арганізацыі партыі БНФ правесьці ўрачысты сход, прымеркаваны да Дня Волі. Адмову атрымалі і заяўнікі ад партыі КХП БНФ, якія хацелі зладзіць пікет. Апазыцыйныя актывісты меркавалі правесьці свае імпрэзы 25 і 26 сакавіка ў Парку культуры і адпачынку чыгуначнікаў.

Пяцёра жыхароў Віцебску, сяброў КХП БНФ, зьвярнуліся ў адміністрацыі Першамайскага і Чыгуначнага раёнаў Віцебску па дазвол правесьці акцыі да 98-х угодкаў утварэньня Беларускай Народнай Рэспублікі.

Апазыцыянэра затрымалі пасьля ўскладаньня кветак да помніку Караткевічу і памятнай дошкі Быкаву. Пра гэта паведаміла Алена Каваленка: «Яна Дзяржаўцава затрымалі каля 14 гадзін на вуліцы Кірава ў Віцебску, ён вяртаўся дадому пасьля ўскладаньня кветак з нагоды Дня Волі да помніку Ўладзімеру Караткевічу і памятнай дошкі Васілю Быкаву. А да гэтага сваякі актывіста паведамілі, што да яго прыходзілі двое міліцыянтаў дадому. Да мяне 10 хвілін таму прыйшла суседка і сказала, што мяне таксама шукалі два міліцыянты».

У Наваполацку прадстаўнікі палітычных партыяў і дэмакратычных грамадзкіх арганізацыяў падалі заяўку на правядзеньне пікету ў Дзень Волі, 25 сакавіка. Мэта пікету - патрабаваньне ад уладаў Беларусі неадкладнага вызваленьня палітвязьняў.

Прычына забароны ўжо традыцыйная: адсутнасьць дамоваў на абслугоўваньне акцыі мэдыкамі, камунальнымі службамі і міліцыяй. Пры гэтым раённае міліцэйскае кіраўніцтва наўпрост заявіла ініцыятарам пікету, што заключаць папярэднія дамовы адмаўляецца.

Кастрычніцкі райсуд Віцебску адмовіў двум актывістам, якія хацелі ў судовым парадку змусіць цэнтральную гарадзкую паліклініку падпісаць дамову на мэдычнае абслугоўваньне ўдзельнікаў сьвяткаваньня Дня Волі. Але суд не пагадзіўся прызнаць, што забарона вынесеная з парушэньнямі — як адпаведнага рашэньня выканкаму, так і беларускага заканадаўства.

Віцебская актывістка Антаніна Піванос працягвае сваё змаганьне ў судзе за тое, каб дзяржава выканала рашэньне Камітэту ААН па правох чалавека ў дачыненьні да яе. У адрозьненьне ад першага паседжаньня, што праходзіла пяцьцю днямі раней, 30 красавіка ў суд прыйшоў таксама прадстаўнік адказчыка – галоўнага ўпраўленьня Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь па Віцебскай вобласьці.